GÜL-NİKÂB
GÜL-NIKAB Kızıltepe'deki can û cânânım, Vakit senin vaktin, yürü;yol senin.. Görenler mest olur şah-ı cihanım, Teveccüh û edeb senin, hâl senin. Şarâb-ı la'linle mest olmuş aşık, Aklını yitirmiş fikri dolaşık. Sohbet-i cânânla buluna mâşuk; Sühan-ârâ kelam senin, dil senin. Leyl û nehâr şarib-i vech-i pâki, Akdaha lebinden sunuyor sâkî, Ol gül-i zemin-i Halela'daki; Bade senin, kadeh senin, el senin. Kokunu emanet almış güllerin, Onların elinde senin ellerin, Günbed-i hadranda bitmez dalların, Gül-gûn û gül-nikâb; bağ û gül senin. Seyda Camiinde mehrine akar, Füyûz û nisbet-i cehrine akar, Gavvas olmuş alem bahrine akar, Gevher senin, umman senin, sel senin. Arı senin, kovan senin, bal senin. Nağme senin, makam senin, tel senin. Doğu batı senin, sağ û sol senin, Affani eydürem canım al senin.